Vandaag is het begin van de rest van mijn leven
“Vandaag is het begin van de rest van mijn leven” is een zin die ik graag gebruik. Het geeft me lucht en ruimte en laat me weten dat ik ieder moment weer opnieuw kan beginnen. Dat besef heeft me door menige dip heen geholpen! Als ik me ‘weer’ eens boos op mezelf voelde omdat ik ruzie had gemaakt, omdat ik me gefaald voelde als iets niet was gelukt of als ik zo teleurgesteld was in mezelf omdat ik de afspraak met mezelf niet was nagekomen… Het is geen excuus voor dingen die niet goed gaan maar een besef dat je altijd weer kan opstaan als je gevallen bent (of het gevoel hebt gevallen te zijn).
Dialogisch
In 2020 stopte ik op 1 april met mijn Praktijk Dialogisch. Een Praktijk voor Gestalttherapie en Coaching. In maart 2014 was ik hem gestart en na 5 jaar had ik in de zomer van 2019 besloten er helemaal fulltime voor te gaan. Ik stopte met mijn baan in loondienst bij MEE & de Wering waar ik met liefde het Schoolmaatschappelijk Werk op MBO het Horizon College in Hoorn uitoefende. Met pijn in mijn hart, maar ik wilde volledig voor mijn praktijk gaan omdat het werken in loondienst naast mijn eigen praktijk niet meer lukte. Ik had een jong gezin, een baan, een praktijk en wilde alles 100% doen. Soms moet je dan rigoureuze stappen zetten en stoppen zodat er ruimte ontstaat. En ruimte ontstond er. Teveel als je het mij vraagt.
Als je geen vaste structuren meer hebt in je werkweek vanwege een werkgever die zegt wat je moet doen dan moet je dit zelf doen. Mijn grenzeloze interesse, manische trekjes als ik iets heel leuk vind en niet altijd helpende perfectionisme zorgden ervoor dat ik veel te veel op ging pakken. Geen persoonlijke rem en geen team die me af en toe eens vertelde waar ik goed in was én waar ik toch in hemelsnaam allemaal mee bezig was. Al na enkele maanden kwam ik tot het besef dat dit niet was waar ik mijn baan in loondienst voor had opgegeven. Ik miste mijn collega’s, ik miste focus, ik miste contact en verbinding.
Dus ik besloot, vlak voor Corona tijd, dat ik ging stoppen met mijn eigen Praktijk om weer in loondienst te gaan.
Verbinding
Al met al ben ik op een goede tijd gestopt en heb ik weer snel een baan kunnen vinden als Ambulant begeleider en Loopbaanadviseur bij het Horizon College. Op een goede tijd omdat er in de Corona jaren zoveel studenten waren die contact en verbinding nodig hadden! Uren achtereen zat ik achter het beeldscherm of aan de telefoon om contact te maken met de mensen die de menselijkheid zo hard nodig hadden! Ik ben er dankbaar voor dat ik dat heb mogen doen.
Inmiddels is de rust na die dwaze jaren weer wat teruggekeerd. Ik werk binnen het ondersteuningsteam op een hele leuke school in Purmerend, onze kinderen zijn wat ouder en mijn ondernemershart gaat dankzij deze relatieve rust toch weer kriebelen. De gedachte: “Als ik iets met mijn opleidingen wil gaan doen, dan moet ik het nu doen” werd steeds sterker. Punt 1 vanwege het feit dat ik moet hercertificeren binnen enkele jaren en vlieguren moet maken omdat anders mijn diploma’s niets meer waard zijn. Punt 2 omdat ik de noodzaak voel dat ik iets wil bijdragen aan de lichamelijke en mentale gezondheid van de mensen om mij heen.
5 voor 12
Het is 5 voor 12. Meer dan de helft van de Nederlanders is te dik. Er wordt wel geschreven dat zo’n 80% van de medische hulpvragen en zorg leefstijl gerelateerd is. 80%!!!
En op de site van het Universitair Medisch Centrum Amsterdam lees ik:
“Chronische ziekten zoals type 2 diabetes, hart- en vaatziekten, kanker en depressie veroorzaken de meerderheid van de ziektelast in Nederland en andere Westerse landen. De helft van de ziektelast door deze chronische aandoeningen is toe te wijzen aan een ongezonde leefstijl zoals roken, fysieke inactiviteit en een ongezond eetpatroon. Deze ongezonde gedragingen worden niet alleen veroorzaakt door individuele vrije keuze, maar zijn voor een groot deel ook ingebed in onze leefomgeving.”
En dit is waar het mij om gaat. Het is niet altijd vrije keuze, het is ingebed in onze leefomgeving. Mede hierdoor is het zo verrekte moeilijk om weerstand te bieden en is het niet zo eenvoudig als: “Dan laat je dat gebakje toch staan?” of “Dan beweeg je toch gewoon wat meer?”
Missie
En daar voel ik een missie, daar wil ik aan bijdragen. Ik voel en weet dat ik dit met mijn interesse, kennis en ervaring op kan èn moet pakken. Al zou ik maar een aantal mensen bereiken die een leven tegemoet gaan zonder leefstijlgerelateerde ziekten. Die preventief aan de slag gaan met hun eigen leefstijl om bij de huisarts uit de wachtkamer te blijven. Die hun diabetes type 2 kunnen omkeren of andere lichamelijke kwalen kunnen verlichten. Die zich fijner, gelukkiger, gezonder voelen door hun voeding, beweging, stress en slaap onder de loep te nemen en kleine stappen te veranderen.
Hoe mooi zou dat zijn!
Ik sta weer op, ik heb er genoeg van om te blijven zitten en omhoog te kijken. Ik sta op en wil jou een handje helpen om ook op te kunnen staan. Om voor jezelf te kiezen. Om voor je eigen gezondheid te gaan. Omdat je het waard bent!
Vandaag is het begin van de rest van jouw leven
0 Reacties